wtorek, 29 lipca 2014

1551 krawat, 1551 dzień, 29/07/14

Dzień dobry! Dzisiaj zapraszam do lektury Podręcznego Słownika Inwektyw Politycznych. To stara rzecz, sprzed dwudziestu dwóch lat. Napisałem ten Słownik krótko po 4 czerwca 1992 roku i po tej całej aferze z teczkami, a teraz znalazłem go w sieci. Jakieś pismo dawno temu Słownik Inwektyw przedrukowało (niestety, bez honorarium dla mnie), a potem umieściło go w swoim archiwum internetowym, więc w takiej sytuacji i ja go zamieszczę (w końcu, po co mi blog?), bo jak za darmo to obejdzie się bez pośredników. Miłego dnia.

(krawat: Cedarwood State)

PODRĘCZNY SŁOWNIK INWEKTYW POLITYCZNYCH

Życie polityczne w Polsce w ostatnich tygodniach wyraźnie zaostrzyło się. Z ust liderów różnych ugrupowań padają ostre słowa, nie zawsze jednak zrozumiałe dla społeczeństwa. "Spotkania" postanowiły przyjść z pomocą i opracowały słowniczek, dzięki któremu można dowiedzieć się, co kryje si€ za sformułowaniami wypowiadanymi przez polityków.

ABORTERZY - zwolennicy aborcji, określenie pejoratywne, wypowiadane jednym tchem z „feministkami”.
AGENT - stanowi obecnie największe zagrożenie, któremu można zapobiec jedynie przez ujawnienie teczki. Rozróżniamy kilka rodzajów agentów.
Najgroźniejsi są agenci sfałszowani, pomówieni i pomyłkowi, gdyż
niczego im nie można udowodnić. Jako całość reprezentują „obóz zdrady narodowej” i stosują zasłonę dymną, za którą kryją się „rzeczywiste przyczyny podziałów”. Mają jeden podstawowy cel działania: pragną „odwojować utracone pozycje” i na nowo stać się „właścicielami Polski Ludowej”.
AFERZYSTA - złodziej. Najczęściej minister finansów lub inny wyższy urzędnik państwowy. Zob. tez Nomenklatura.
 ANTYKOMUNIZM - bywa zwykle zwierzęcy. Daje poczucie moralnej wyższości,co ma być rodzajem kalectwa. „Filozofia integralnego antykomunizmu” jest instrumentem w upowszechnianiu strachu, bezprawia i szantażu. Antykomuniści owładnięci lewicowa paranoją mają obsesje do wszystkiego, co traci socjalizmem.
ATAKOWAĆ OSTRO - obrażać, ubliżać; potocznie: obrzucać błotem.

CHORZY LUDZIE - nieobliczalni idioci.

CZARNI, CZERWONI I RÓŻOWI, CZYLI BARWY WALKI - czarni są klerykalni i zwalczają inne kolory. Czerwoni, jako siły postkomunistyczne, wiecznie są w ofensywie. Różowi nie są ani czerwoni, ani czarni. Są za to przebiegli. Wchodzą w potajemne układy z czerwonymi, żeby zwalczać czarnych.

DEKOMUNIŚCI, OLSZEWICY - zwolennicy rządu Jana Olszewskiego i
dekomunizacji. Ich głównym zajęciem jest prowadzenie walki z siłami post-, krypto- i rekomunistycznymi.
DZIAŁANIA, DECYZJE WYNIKAJĄCE Z „POWODÓW MORALNYCH” - cios poniżej
pasa.
DYKTATORSKIE ZAPĘDY - działania prezydenta. Ich ocena jest jednak
zmienna i zależy od tego, czy dana partia popiera czy zwalcza Lecha Wałęsę. Jeśli popiera, to „zapędy dyktatorskie” określa się jako „działania broniące demokracji”.

ENDEK, ENDECJA - najczęściej przedstawiani jako zagrożenie. Endecy
obrażają się więc już za sam fakt nazwania ich endekami i mówią o
sobie: narodowcy. Ich przeciwnicy źle reagują na hasła: naród,
narodowy, zastępując je słowem „społeczeństwo”.

FAŁSZERSTWO - badania opinii publicznej.

GINEKOLODZY - przeciwnicy aborcji.

KATOLEWICA - kryptolewicowi pseudokatolicy. Wyjątkowo niebezpieczni, przebiegli i cyniczni. Zwykle zajadle atakują, oczerniają, zniesławiają i wysuwają przeróżne insynuacje pod adresem Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego. Podejrzewa się ich, ze w celu skompromitowania religii najpierw wprowadzili ją do szkół, a później zaczęli wymagać z niej stopni na cenzurkach.

KLERYKAŁOWIE, KLERYKALIZM - dla polskiego Europejczyka poważne
zagrożenie, odciągające go coraz dalej od Starego Kontynentu.
Europejczykom klerykałowie odpowiadają: „Mamy wolę walki z wrogami
Kościoła. Jesteśmy bardziej jednoznaczni w wypowiedziach i bardziej konsekwentni w czynach”. Przeciwnicy uważają jednak, że klerykałowie mają „retorykę chrześcijańską, a metody bolszewickie'.
KOŁTUN, KOŁTUŃSTWO, KOŁTUNERIA - symbol zacofania. Przeciwstawia się mu „wartości humanistyczne, europejskie i postępowe”. Kołtun jest zwykle klerykalny, prymitywny, odrażający i prowincjonalny. Jest ciemny i porusza się jak widmo, nie wyglądając jednak poza rogatki Ciemnogrodu, gdzie jest zameldowany na stale. Na nim spoczywa całkowita odpowiedzialność za zły obraz Polski w świecie.
KSENOFOBIA (strach przed obcymi) - podobno narodowa cecha Polaków.

LEWICA LAICKA - różowi. Termin w pewnym sensie jest pochodna takich sformułowań, jak „centralizm demokratyczny”,„anarchosyndykalizm” itp.

MAJĄTKU NARODOWEGO WYPRZEDAŻ - z reguły „za bezcen” i „w obce ręce”.
Niecne praktyki stosowane pod płaszczykiem prywatyzacji przez wszystkie kolejne ekipy rządowe przy pomocy spółek nomenklaturowych i aferzystów. Por. Obcy kapitał.
MANIPULACJA - wykorzystanie nieświadomych i niewinnych w wyraźnie nie prywatnym celu. Ostatnio termin najczęściej używany razem z nazwiskiem Mieczysława Wachowskiego.

NACISK MASS MEDIÓW - jest nieustanny i specyficzny, najczęściej bywa stronniczy, czyli nieprzychylny. Potocznie: kłamstwa prasy.
NACJONALIZM - patrz: Ksenofobia, Żydzi.
NIEPEWNY (NIESTABILNY) SOJUSZNIK - 1) zdrajca. 2) Polskie Stronnictwo Ludowe.
NIETOLERANCYJNY - szowinistyczny, antysemicki, klerykalny.
NIEUDACZNICY POLITYCZNI - przeciwnicy polityczni.
NOMENKLATURA - złodzieje. Istnieje stara (postkomunistyczna) i nowa (rekomunistyczna) nomenklatura. Obie są równie niebezpieczne, bowiem rozkradają co tylko się da. W tym celu zakładają spółki nomenklaturowe.

OBCY KAPITAŁ - bywa niekiedy ściŌgany z zagranicy. Ciemiężyciel. Można również używać jako synonimu słowa „złodziej”. Na nim spoczywa główna odpowiedzialność za zwolnienia pracowników i upadek państwowych przedsiębiorstw. Inaczej: nieproszony gość, natręt. Nie płaci podatków i okrada Polaków z ich pieniędzy. Do Polski powinien być wpuszczany jedynie pod warunkiem, że będzie kontrolowany i ograniczony.
OBÓZ ZDRADY NARODOWEJ - zobacz: Rekomunizacja.
OSZOŁOM, -Y - polityczni wariaci. Przeciwnicy polityczni lub
ugrupowania, których postępowania nie można w żaden sposób zrozumieć ani przewidzieć. Termin najczęściej bywa używany w rozmowach prywatnych.

PATRIOCI, PRAWDZIWI POLACY - pogardliwie: antysemici, nacjonaliści.
PODGRZEWANIE ATMOSFERY - wypowiedzenie wojny.
POKRĘTNOŚĆ MYŚLENIA - głupota.
POPULIZM - zwykle bywa niebezpieczny, skrajny, nietolerancyjny, pobudza ksenofobię i nacjonalizm; dla „niskich, koniunkturalnych celów może zniszczyć wszystkie autorytety”.
POSTKOMUNIŚCI - patrz: Rekomunizacja.
PRAWICA LAICKA - nieprawdziwa (fałszywa) prawica, bliska lewicy
laickiej (różowym); konkretnie: Kongres Liberalno-Demokratyczny. Nie walczy o wartości chrześcijańskie, lecz opiera się na zasadach
liberalnych, „którym podporządkowane są dzikie prawa wolnego rynku”.

REKOMUNIZACJA - kontrofensywa wywołująca lęk. Postkomuniści,
kryptokomuniści, stara i nowa nomenklatura oraz agenci zwąchali się po to, by najpierw obalić rząd Jana Olszewskiego, a potem już spokojnie „w pogardzie dla norm konstytucyjnych” rozpocząć proces rekomunizacji Polski. Odpowiedzią na takie działania może być tylko dalsza dekomunizacja.

TRAMPOLINA - związek "Solidarność". Odbijają się „osobnicy cyniczni, którzy szybują w struktury państwa' i próbują „ze swej bazy uczynić zaplecze dla prywaty”.

UDECJA, UDOLEWICA, UDOKOMUNA (rzadziej) - terminy określające
„różowych” skupionych wokół Unii Demokratycznej i „Gazety Wyborczej”. Członkowie UD uznają je wszystkie za złośliwe, szczególną niechęcią darzą udecje, która im się kojarzy z ubecją. Przeciwnicy nie zgadzają się z tym i uważają, ze jest to niezwykle cieple określenie dla Unii. Nie można jednak wykluczyć, ze udecja jest zemsta narodowców za
endecje.

ZDAŃ ROZBIEŻNOŚĆ - pyskówka, „kłótnia w rodzinie, z której cieszą się wrogowie”.

ŻYDZI - stały punkt odniesienia w polityce polskiej i stale zagrożenie, przynajmniej dla niektórych niewielkich, ale głośnych grupek oszołomów.
Żydzi nie występują samodzielnie z otwartą przyłbicą, kryjąc się podstępnie za cudzymi plecami (żydokomuna, żydomasoneria,
żydosolidarność). Ich jedynym celem jest mącenie, dzięki któremu
odnoszą korzyści finansowe. Najważniejszą forma walki z nimi jest
wypisywanie obraźliwych słow na parkanach, z czym później publicznie polemizują znane osobistości, co oszołomom-antysemitom przynosi popularność i nowych zwolenników.

ŹRÓDŁO KONTROWERSYJNYCH OPINII I OCEN - czytaj: niewiarygodne źródło fałszywych opinii i nieprawdziwych ocen.


Grzegorz Sieczkowski
[Tygodnik "Spotkania", 15-21.06.1992]

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz