Dobry wieczór! – Czemu gówniarzu śmiecisz!? – krzyczy matka do synka. Właśnie „czemu”, a nie „dlaczego”. Dlaczego „dlaczego” tak rzadko używamy? Wszyscy i wszędzie w kółko pytają się teraz „czemu”, choć mnie uczono, by pytać się „dlaczego”? Może to wpływ Norwida i Niemena? („— Czemu, cieniu, odjeżdżasz, ręce złamawszy na pancerz,/ Przy pochodniach, co skrami grają około twych kolan? —/ Miecz wawrzynem zielony, gromnic płakaniem dziś polan,/ Rwie się sokół i koń twój podrywa stopę jak tancerz.”) Czemu Norwid, a dlaczego nie ks. Twardowski? („... siedzi smutny jak Stańczyk w Holdzie pruskim oparty na flecie/ nie wierzysz nic/ ale dlaczego się boisz”). Dlaczego lub jak kto woli czemu? Dobranoc.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz